Pojazdy w remoncie

wierzchni obracającego się wraz z wałem bębna hamulcowego, z powierzchnią umieszczonych wewnątrz bębna nieobracających się szczęk pokrytych okładziną cierną. Ten typ hamulca jest stosowany w niektórych samochodach (zwłaszcza na

Pojazdy w remoncie

Ten typ hamulca jest stosowany

Hamulec bębnowy (wł. hamulec dwuszczękowy wewnętrzny1) ? hamulec cierny segmentowy dwuszczękowy, w którym hamowanie powstaje na skutek tarcia wewnętrznej powierzchni obracającego się wraz z wałem bębna hamulcowego, z powierzchnią umieszczonych wewnątrz bębna nieobracających się szczęk pokrytych okładziną cierną.

Ten typ hamulca jest stosowany w niektórych samochodach (zwłaszcza na tylnych osiach), motocyklach i rowerach. Wadą w stosunku do hamulców tarczowych jest ich większa podatność na przegrzewanie się (?brake fade?), co zmniejsza skuteczność hamowania.

Spis treści

1 Budowa
2 Zasada działania
3 Rodzaje układów ?rozpieracz-szczęki?
4 Przypisy


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_b%C4%99bnowy


Duży sklep motoryzacyjny

Sklep motoryzacyjny jest tym punktem sprzedaży, w którym można dokonać zakupu różnego rodzaju części samochodowych oraz środków służących do pielęgnacji samochodu. Oprócz tego w sklepie motoryzacyjnym można skorzystać z fachowej porady dotyczącej sposobu korzystania z samochodu. Zaletą korzystania z małego sklepu motoryzacyjnego jest fakt, że można korzystać z pomocy tego samego sprzedawcy nawet przez kilka lat pod rząd. Natomiast w dużym sklepie motoryzacyjnym będzie można na pewno znaleźć większą ilość różnych środków przeznaczonych do samochodu. Dzięki temu zakupy robione w sklepach motoryzacyjnych zostają dopasowane do potrzeb wszystkich klientów. Mogą oni także liczyć na możliwość otrzymania różnych rabatów na zakupy kolejnych produktów motoryzacyjnych.


W roku 1472 Robert Valturio

W roku 1472 Robert Valturio przedstawił opis maszyny wojennej do której napędu wykorzystywany był wiatr na tej samej zasadzie działania co w wiatrakach2. Również Leonardo da Vinci zajmował się pojazdami napędzanymi bez użycia siły koni3. Zaprojektował zamknięty woź bojowy, który napędzany był siłą mięśni ośmiu osób znajdujących się w środku3. Osoby te miały poruszać dźwignie znajdujące się we wnętrzu pojazdu i za pomocą przekładni korbowej napędzać koła jezdne. Każde koło miało być napędzane własnym mechanizmem, co można porównać do dzisiejszego mechanizmu różnicowego3. W kilku projektach przez siebie stworzonych uwzględnił też napęd grawitacyjny, sprężynowy, jak również za pomocą pary wodnej3. Prototyp tego pojazdu stworzony został w Memmingen w roku 1447, a drugi rok później koło Pirny w Saksoni3. Do czasów dzisiejszych zachował się rysunek wykonany w roku 1558 przez Bertholda Holzschuhera. Wcześniej, bo w roku 1459, pojawiły się jeszcze dwa projekty maszyn napędzanych bez pomocy zwierząt. Jeden z nich zaprojektowany był przez cesarza Niemiec Maksymiliana. Przedstawiał pojazd w kształcie olbrzymiego koła o średnicy 6 metrów, na których osiach zamontowane były siedzenia dla pasażerów. Koła połączone były obręczą, po której chodzący ludzie napędzały maszynę3. W tym samym roku powstał też drugi projekt nieznanego autora. Przedstawiał drewniany bogato zdobiony pojazd. Napędzany był przez idących z boku ludzi za pośrednictwem drągów i przekładni zębatych oraz osoby idące z tyłu, które oprócz tego że napędzali pojazd to dodatkowo sterowali tylnymi kolami3.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji



© 2019 http://okon.waw.pl/