nawadnianie ogrodu Ogród XIX wieku
Kupując działkę z domem, lub decydując się na budowę własnego warto pomyśleć o tym jak urządzimy ogród. Możemy przebierać w różnych stylach, które można znaleźć w internecie lub w książkach.
Styl nowoczesny to z pewnością ciekawa propozycja dla ogrodów przy nowoczesnych budynkach np. biurowcach. W tym stylu dominuje prostota i geometryczne kształty, rośliny często są sadzone pojedynczo lub w linii. Całość uzupełnia się dużymi donicami, drewnianymi i szklanymi elementami oraz nowoczesnymi rzeźbami.
Każdy ogród to ma!
Drzewa i krzewy ozdobne to bezkompromisowo podstawa jakiegokolwiek ogrodu. W każdym fragmencie przydomowej zieleni znajdziemy choć jedno drzewko czy też krzew. Rodzajów takich roślin jest mnóstwo, niektóre są tak do siebie podobne, że tylko wprawne oko może dostrzec różnicę. Tuje, cyprysy i inne drzewka doskonale nadają się do każdego rodzaju ogrodu- nie ważne w jakim stylu. Można je przycinać w dowolny niemal kształt, na wzór ogrodów brytyjskich czy francuskich. To na prawdę uniwersalne rośliny i być może same w sobie nie wyglądają oszałamiająco, to dobrze wkomponowane w resztę zieleni na pewno dadzą dobry efekt. Puszczone 'luzem' czy przycinane- wszystko zależy tylko od fantazji właściciela ogrodu.
Nawadnianie - teoria
Irygacja (nawadnianie, system irygacyjny) ? jeden z systemów melioracji polegający na dostarczaniu wody do gleby w celu zapewnienia odpowiednich warunków wegetacji roślin uprawnych.
Stosowana od starożytności (starożytny Egipt, Mezopotamia, starożytny Iran, Indie, Sri Lanka, Chiny, Peru). Wielowiekowy rozwój rolnictwa nawadnianego doprowadził do wykształcenia się odmiennych systemów nawadniania. Różnią się one od siebie czynnościami nieznanymi innym systemom rolnictwa: sposobami poboru wód i ich doprowadzenia na miejsce przeznaczenia (na pole uprawne), sposobami rozprowadzania wód po polu, sposobami podnoszenia wód (gdy ich poziom jest niższy niż poziom pola, wyrównywaniem lub niwelacją poziomu pól, jeśli są one nierówne oraz ewentualnie sposobem odprowadzenia nadmiaru wód).
Źródłem wody mogą być zbiorniki wodne naturalne i sztuczne, wody powodziowe, rzeki, kanały, studnie i ścieki. Budowa i eksploatacja urządzeń nawadniających jest kosztowna, dlatego opłacają się one tylko w produkcji intensywnej. Niekiedy z wodą wprowadza się również składniki pokarmowe roślin, gdy wykorzystuje się ścieki lub dodaje nawóz do wody deszczowanej. Przy deszczowaniu roślin następuje zmywanie licznych szkodników, takich jak mszyce, przędziorki, pchełki. Stopień tego zmywania zależy od gatunku rośliny ? najsilniejsze jest na bobiku, kapuście i burakach, znacznie słabsze na ziemniakach, lucernie i koniczynie. Nawadnianie może mieć także skutki ujemne, jeżeli wykonuje się je zbyt często, zbyt intensywnie (niszczenie struktury gleby podczas deszczowania) lub dawki polewowe są zbyt duże. Ilość wody, która powinna być dostarczona w ciągu okresu wegetacyjnego, zależy od potrzeb wodnych roślin, planowanego plonu, ilości opadów i stanu uwilgotnienia gleby, a także od systemu nawadniania; wynosi ona od kilku do kilkunastu tys. m?/ha. Jednorazowe dostarczenie takiej ilości wody przekraczałoby maksymalną pojemność wodną czynnej warstwy gleby, dlatego normę dzieli się na dawki polewowe i dostarcza je w odpowiednich odstępach czasu, stosownie do potrzeb roślin. Nieodpowiednie nawadnianie może spowodować nadmierne uwilgotnienie gleby, a nawet doprowadzić do zabagnienia. Ujemną konsekwencją nawadniania jest zubożenie naturalnych zbiorników wody, wymywania składników pokarmowych (ługowanie) i zagrożenie chorobami przenoszonymi razem z wodą lub ściekami i skażenie gleb wodami niedostatecznie czystymi.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Irygacja_(rolnictwo)